Preĝo de Francisko el Asizo

Ho! Sinjoro, faru el mi ilon de Via paco.

Kie estas malamo,

Zorgu, ke mi alportu la amon.

Kie estas ofendo,

ke mi alportu la pardonon.

Kie estas malkonsento,

ke mi alportu la unuecon.

Kie estas dubo,

ke mi alportu la esperon.

Kie estas malĝojo, ke mi alportu la ĝojon.

Kie estas mallumo,

ke mi alportu la lumon.

Ho! Majstro, ke mi ne klopodu tiom:

Por esti konsolata, kiom por konsoli.

Por esti komprenata, kiom por kompreni.

Por esti amata, kiom por ami.

Ĉar - donante, oni ricevas,

pardonante, oni estas pardonataj.

Mortante, oni reviviĝas al la Eterna Vivo.

Tiel estu!